การเขียนโปรแกรมก็มีมานานแล้ว หลายยุคหลายสมัย ครั้นเวลาเราอ่านโค๊ดตาม Free Source Code ต่างๆ
มันก็ต้องใช้เวลาแกะว่า เอ.. คนทำมันทำอะไรไว้ว่ะเนี้ย ซึ่งความคิดของแต่ละคนไม่เหมือนกันอยู่แล้ว

ที่นี้เกิดมีคนคิดเทคนิคแปลกๆ ขึ้นมา เรียกว่า Hungarian Notation (รู้สึกไอคนคิดจะชื่อ ฮังกาเรียน)

เทคนิคนี้ก็คือการตั้งชื่อตัวแปรนั้นเอง ทำให้สามารถเดาได้ว่า ตัวแปรเนี้ย เก็บค่าอะไรไว้
ฟังชันท์เนี้ย ส่งคืนค่าเป็นอะไรบ้าง

เพราะฉะนั้น บางทีเราอ่านคอมเม้นรู้ว่า ฟังชันท์นี้จะส่งคืนค่า เวลา (สมมุติ) แล้วเขาตั้งชื่อเป็น strCurrentTime
เราก็ตีความได้ว่า อ้อ มันน่าจะคืนข้อความว่า "ขณะนี้เวลา xx" มากกว่าจะคืนค่า timestamp

เทคนิคนี้ผมมองว่าถ้ารู้ไว้ก็ไม่เสียหาย เพราะถ้าเขียนโปรแกรมบน window แล้วล่ะก็ คุณก็ต้องทนอ่านมันไปอีกนานเลยจ่ะ

ซึ่งจะมีลักษณะแบบนี้ครับ (ไม่อยากหรอก เดาๆ ได้)

szPointer to first character of a zero terminated string (such as : szName )strstring (such as : strName, strValue)iInteger (iValue, iData)nit is a number ( : nStatus)ui, UINTunsigned integer ( uiInterval)cCharacter (cSex, c_Sex)wWord (unsigned short)dwDWORD (unsigned long)fnFunction PointerdDoublebyBytelLongpPointerlpLong PointerlpstrLong Pointer to a StringhHandle (hInstance, hWnd)m_member of function (m_name, m_edit you can see more in MFC variables)g_Global variablehwndWindow Handle
ปล. แต่พี่ Google ไม่ง้อตาฮังกาเรียนอะไรนี้หรอกนะครับ เขามีเทคนิคของเขาส่วนตัวเลย (สมเป็นพี่ Goo จริงๆ ไม่จำเป็นต้องง้อใคร )