Results 1 to 7 of 7

Thread: อย่าตัดสินคนแค่ภายนอก

  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2008
    Location
    MCRU
    Posts
    4


    Post

    สุภาพสตรีในชุดกระโปรงผ้าฝ้ายเรียบๆ กับสามีของเธอในชุดสูทเนื้อผ้าธรรมดาๆ
    ก้าวลงจากรถไฟในชานชาลาสถานีเมืองบอสตัน
    ทั้งคู่ยืนรออย่างสงบอยู่หน้าสำนักงานอธิการบดีมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด
    เลขานุการสาวดูออกในแว่บเดียวว่าสามีภรรยาซอมซ่อคู่นี้มาจากบ้านนอก และไม่น่าจะมีธุระอะไรในมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดแห่งนี้

    หล่อนขมวดคิ้ว
    "เราต้องการพบท่านอธิการบดี" สามีกล่าวนุ่มนวล
    "ท่านติดนัดตลอดทั้งวัน" เลขาฯ สะบัดเสียงเล็กน้อย
    "งั้นเราจะรอ" ภรรยาตอบ
    เป็นเวลาหลายชั่วโมงที่เลขานุการทำเป็นไม่สนใจ
    โดยประมาณว่าทั้งคู่คงทนไม่ได้ และกลับไปเอง

    ...แต่หาเป็นเช่นนั้นไม่...
    เลขาฯ สาวเริ่มไม่แน่ใจจึงเข้าไปเรียนท่านอธิการบดี
    "พวกเขาคงแค่อยากพบท่านครู่เดียว แล้วก็จะกลับ" หล่อนอธิบาย
    ท่านอธิการบดีถอนใจด้วยความเบื่อหน่ายแล้วก็พยักหน้าแบบเสียไม่ได้
    ความจริงแล้วคนสำคัญระดับท่านอธิการบดีจะมีเวลาพบคนระดับนี้ได้อย่างไร?
    ... แต่ก็เถอะนะ ท่านคิด ...
    ดีกว่าปล่อยให้คู่สามีภรรยาบ้านนอกป้วนเปี้ยนอยู่แถวนี้ให้ใครต่อใครมาเห็น
    ท่านเชิดหน้าอย่างทรงเกียรติใส่ทั้งคู่
    ภรรยากล่าวขึ้น "ลูกชายของเราเคยเรียนในฮาร์วาร์ด 1 ปี เขารักฮาร์วาร์ดมาก และเขาก็มีความสุขที่นี่อย่างยิ่ง แต่เมื่อปีที่แล้ว เขาได้ประสบอุบัติเหตุ และเสียชีวิต
    สามี กับดิฉันจึงอยากทำอะไรสักอย่างไว้เป็นที่ระลึกถึงเขาในมหาวิทยาลัยแห่งนี้"

    ท่านอธิการไม่รู้สึกร่วมกับคำพูดเหล่านั้นแต่อย่างใด
    "คุณผู้หญิง เราไม่สามารถสร้างรูปปั้นให้กับทุกคนที่เคยเรียนฮาร์วาร์ดแล้วตายไปหรอกนะ ถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนั้น ที่นี่คงดูไม่ต่างไปจากสุสานแน่"
    "โอ...ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ ท่านอธิการบดี" ภรรยารีบอธิบาย
    "เราไม่ได้ต้องการจะสร้างรูปปั้น แต่เราคิดว่าเราจะสร้างตึกให้ฮาร์วาร์ดต่างหาก"

    ท่านอธิการกรอกตาไปมา เขามองไปที่ชุดผ้าฝ้าย กับสูทบ้านนอก
    "สร้างตึก! พวกคุณรู้ไหมว่าต้องใช้เงินเท่าไรในการสร้างตึกสักหลังหนึ่ง คุณรู้ไหม?...เราใช้เงินไปมากกว่า 7.5 ล้านดอลลาร์ในตอนเริ่มก่อตั้งฮาร์วาร์ดนี่"
    ภรรยาเงียบ ไปครู่ใหญ่
    ท่านอธิการบดีรู้สึกโล่งอก ในที่สุดสามีภรรยาคู่นี้ก็จะต้องถูกกำจัดให้ไปเสียที
    แล้วภรรยาก็หันมาพูดกับสามีเบาๆว่า
    "ในการสร้างมหาวิทยาลัย ใช้เงินแค่นี้เองน่ะหรือ? แล้วทำไมเราไม่สร้างมหาวิทยาลัยของเราเองสักแห่งหนึ่งล่ะ?"
    สามีผงกศีรษะ
    สีหน้าท่านอธิการเต็มไปด้วยความงงงวยสุดขีด!
    จากนั้น...นาย และนาง ลีแลนด์ สแตนฟอร์ด ก็เดินทางไปยัง พาโลอัลโต ในแคลิฟอร์เนีย
    ที่ๆ ต่อมา...พวกเขาได้ก่อตั้งมหาวิทยาลัยภายใต้นามสกุลของครอบครัว
    เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่ลูกชายที่ฮาร์วาร์ดไม่เคยเห็นคุณค่า
    <div align="center">
    นี่คือ...ประวัติความเป็นมาของมหาวิทยาลัย Stanford ในสหรัฐฯ

    ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยชื่อดังคู่แข่งของมหาวิทยาลัย Harvard
    จะเห็นได้ว่า...มันสะท้อนให้เห็นถึงค่านิยมของคนที่ชอบตัดสินคนอื่นเพียงแค่

    **เปลือกนอก**</div>

    ที่มา : เว็ป ที่นี่.com

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Location
    bangkok
    Posts
    1


    เรื่องจิงหรอครับ


    ผมตายไปจะมีคนทำให้บ้างไหมนิ


  3. #3
    Jedi Global Moderator
    Join Date
    Aug 2007
    Location
    Bangkok
    Posts
    136


    จากที่ค้นดูใน google ทำให้ทราบประวัติ ของการก่อตั้งมหาวิทยาลัย Stanford เลยนำประวัติมาลงไว้ให้
    Jane and Leland Stanford เป็นผู้ก่อตั้งมหาวิทยาลัย Stanford เพื่อระลึกถึงลูกชาย Leland Jr. ซึ่งเสียชีวิตตอนอายุ 15 ปี เนื่องจากโรค typhoid fever จากการเดินทางท่องเที่ยวในประเทศแถบยุโรป เนื่องจากทั้งคู่ไม่ต้องการให้ เด็กคนอื่นเสียชีวิตเนื่องด้วยโรคแบบลูกชายตัวเอง เลยก่อตั้งมหาวิทยาลัยนี้ขึ้นมา
    ตามประวัติไม่ได้กล่าวว่าลูกชาย Jane และ Leland จบจาก Harvard University และโดยส่วนตัวคิดว่าไม่ใช่ เพราะประวัติไม่ได้กล่าวถึงเลย อีกอย่างตอน Leland Jr ตายยังเด็กอยู่เลยไม่คิดว่าจะได้ศึกษาใน มหาวิทยาลัย Harvard

    Leland Stanford, Jr.
    From Wikipedia, the free encyclopedia
    Jump to: navigation, search
    Leland Stanford Jr.

    Leland Stanford (1872)
    Born May 14, 1868(1868-05-14)
    Sacramento, California
    Died March 13, 1884 (aged 15)
    Florence, Italy
    Other names Leland DeWitt Stanford
    Known for Namesake of Stanford University

    Leland Stanford Jr. (May 14, 1868 in Sacramento, California – March 13, 1884 in Florence, Italy), Leland DeWitt Stanford until age nine, was the only child of Governor Leland Stanford of California and his wife Jane Stanford nee Lathrop and is the namesake of Stanford University in the United States.

    Leland Jr. caught typhoid two months before his sixteenth birthday, while on a Grand Tour of Europe. He originally fell ill in what was then Constantinople; though his family rushed him to Florence, Italy, for medical treatment under Catholic nuns, he died shortly thereafter. After they returned to the United States, his parents devoted their fortune to a memorial, Leland Stanford Junior University, in his honor. It is said that Leland Stanford Sr. was told in a dream that the "children of California will now be his children" and that was why he started the university.[1][2][3] He is interred beside his parents at the Stanford family mausoleum on the Stanford campus.

    After the death of his father on June 21, 1893, his mother guided the development of the university until her death on February 28, 1905.


    ประวัิติการก่อตั้ง Stanford
    http://www.stanford.edu/about/facts/founding.html
    อีก link ที่กล่าวถึง forward mail ที่เกี่ยวข้อง
    http://www.oknation.net/blog/philharmonics...9/09/01/entry-1

  4. #4


    เป็นเรื่องที่ให้ข้อคิดที่ดีมากๆเลยทีเดียวครับผม...ทำให้ผมรู้ว่าอย่าตัดสินคนแค่ภายนอกครับ...

  5. #5
    Senior Member retool2's Avatar
    Join Date
    Aug 2008
    Location
    Under Relocation
    Posts
    178


    - -* อ่านซะคิดว่าเป็นเรื่องจริง
    พอมาดูข้างล่างที่คนไปหามา
    เหมือนเป็นการโจมตีกันทางอ้อมเหมือนกันนะครับเนี่ย

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    0


    ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แต่ก็น่าคิดจริงๆ ไม่รู้ว่าเป็นความผิดใครเพราะคนที่เจอกันครั้งแรกจะรู้ลึกในคนนั้นก็คงเป็นไปได้ยาก
    แต่คนที่มองคนอื่นแต่ภายนอกก็ผิด เราคิดว่า ควรเริ่มจากการไม่ดูถูกคนอื่นจะดีกว่าเพราะ ยังไงทุกคนก็มีคุณค่าความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกัน

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    1


    อ้าวไม่ใช่เรื่องจริงหรอคับเล่นสะผมอึงไป5วิ เลยทีเดียว แต่ยังไงก็จอบคุณคับที่เอาเรื่องดีๆมาให้อ่าน

Members who have read this thread : 0

Actions : (View-Readers)

There are no names to display.

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •