<div align="center">การทำลายชีวิตถือว่าเป็นบาป
โดย ดร.พระมหาสิงห์ทน คำซาว </div>

ความตายเป็นทุกข์ มันเป็นสิ่งที่ไม่น่าปรารถนาและน่ากลัว พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า"สัตว์ที่จะต้องตายทั้งหลาย มีความกลัวอยู่เสมอว่าพวกเขาจะต้องตาย" ชีวิตนั้นถึงแม้จะเต็มไปด้วยความทุกข์ แต่ก็เป็นสิ่งที่น่าปรารถนา การมีชีวิตที่ยืนนานเป็นที่ปรารถนาของมนุษย์ทุกชั้นท ุกวรรณะ พระพุทธองค์ตระหนักถึงความจริงข้อนี้จึงตรัสเตือนว่า "ทั้งมนุษย์และสัตว์ทั้งผอง ย่อมหวาดหวั่นต่ออาชญา ย่อมกลัวต่อความตาย บุคคลทำตนให้เป็นอุปมาแล้ว ไม่ควรฆ่าเอง ไม่ควรใช้ให้ฆ่า(ผู้อื่น)" ชีวิตย่อมเป็นที่รักของมนุษย์และสัตว์ทั้งหมด
การทำลายชีวิตถือว่าเป็นบาป เป็นการกระทำที่ชั่ว เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสตำหนิโทษไว้ การฆ่าทำลายชีวิตมนุษย์ เรียกว่าเป็นกรรมหนักประเภทหนึ่ง ในบรรดากรรมหนัก 5 ประเภท พระสงฆ์หากทำลายชีวิตมนุษย์ เป็นผู้ต้องอาบัติหนักหรือปาราชิก ขาดจากความเป็นภิกษุ

การฆ่านำมาซึ่งผลอันไม่น่าปรารถนาหลายประการ เช่น ทำให้ชีวิตสั้น ก่อให้เกิดทุกข์ตกนรก พระพุทธศาสนาถือว่า การฆ่าจะสมบูรณ์ตามความหมายที่แท้จริงต้องประกอบด้วยองค์ 5 คือ
1. สัตว์มีชีวิต2.รู้ว่าเป็นสัตว์มีชีวิต3. มีเจตนาที่จะฆ่า4. ทำความพยายามที่จะฆ่า5. สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น
ดังนั้น การที่เรียกว่าทำบาปอย่างแท้จริงนั้นจะต้องมีองค์ประ กอบด้วยองค์ 5เรียกว่า จะก่อให้เกิดกรรมดีกรรมชั่ว ก็เพราะมีเจตนา

ที่มา: จาก ความตายที่ท่านยังไม่รู้จัก รวมพระธรรมเทศนาของพระธรรมาจารย์