คุณคิดว่าครั้งหนึ่งในชีวิตจะบริจาคโลหิตหรือไม่

[methune]

ทีแรกก็กลัวเหมือนกันครับว่าหลังบริจาคแล้วจะเกิดผลกระทบกับเรา

แต่หลังจากที่ได้บริจาคแล้วรู้สึกดีมากครับ เลยบริจากอยู่เรื่อยๆ

ไม่รู้บริจาคไปกี่ครั้งแล้วเหมือนกัน ไม่น่าจะต่ำกว่า 6-7 ครั้งนะครับ

[nack_za]

:: สำหรับผม ::

ตอนนี้ผมอยู่ ม.4 ผมเห็น พวกรุ่นพี่พี่ เค้าบริจากกันตั้งแต่ผมอยู่ชั้นประถม

ช่วงก่อนๆนั้น มันก็ดูน่ากลัวเหมือนกัน ตอนนี้สำหรับผมมัน

การบริจาคเลือดก็เหมือนการช่วยคนอื่น อาจจะไม่เหมือนคุณหมอ แต่อย่างน้อย

เลือดที่คุณให้ ก็เหมือนกับตัวยา ที่เข้าไปช่วยเค้าได้

:: คุณเกิดมาครบ 32 ประการ ::

เคยมีซักครั้งใหม ? ที่คุณเห็นมดเดินๆบนแขนคุณ แล้วคุณไม่ขยี้มัน

เคยมีซักครั้งใหม ? ที่คุณได้ให้เงินแก่ขอทาน โดยไม่คิดอะไร

เคยมีซักครั้งใหม ? ที่คุณทำอะไรโดยไม่ได้สิ่งตอบแทน

ใครบริจาคเลือดขอให้มีความสุขๆ
ใครที่ยังไม่ได้บริจาคก็ขอให้ไปบริจาคซะ จะได้มีความสุข... </span>

[spicydog]

ผมว่าแค่ครั้งหนึ่งมันคงจะน้อยไปครับ
แต่ว่า ทุกครั้งที่เราให้ เราก็ควรจะมีความพร้อมเหมือนกัน
มันเป็นเรื่องแปลกของชีวิตผมที่ไม่เคยได้ให้ซะที
ในช่วงที่แข็งแรง ก็มักจะติดธุระต่างๆเช่นการสอบ
เป็นมา2ปีละครับ ตั้งแต่บริจาคได้
พอไม่ติดสอบ ก็เป็นไข้หวัด ก็ให้ไม่ได้อีก
ก็เลยปัจจุบันยังไม่ได้บริจาคเลยสักครั้ง

แต่เมื่อไหร่ ถ้าพร้อม จะไปให้แน่นอนครับ ^ ^

[gooice17]

im donate my blood every year. now i sleepless. so sad with my project.
i think donate blood is good thing in real life. use it for another life. My first donate, im very scaring and exciting when nurse put injection in my hand. Finally when i have opportunity that want to donate again.

thx

[badbadtz]

ผมก็อยากบริจาคนะคับ
แต่ว่าไปไม่เป็น ก็เลยยังไม่เคยบริจาค

:P

[thefoolly]

เคยโดนรถชนฮะอากาศค่อนข้างสาหัส

เฉพาะ ที่หัวเย็บไปร้อยก่าเข็ม

หมอแจ้งกับแม่ไว้แล้วว่า ถ้าฟื้นขึ้นมาต้องเรียกหมอมาดูอาการทันที

ถ้ามีอาการเพี้ยน ๆ ควบคุมสภาพร่างกายไม่ได้ จะทำการสแกนสมองแล้วผ่าทันที

แต่ปัญหาคือ ที่ รพ. ไม่มีเลือดกรุ๊ปที่เข้ากันได้กับตัวผมเอง

คืนนั้นญาติ ๆ ต้องตระเวนไปตาม รพ. ต่าง ๆ เพื่อหาเลือด

พอผมฟื้นขึ้นมา หมอถูกตามตัวมาทันที เพื่อตัดสินอาการ

ภาพแรกที่เห็นคือคุณหมอเดินถือชาร์ทคนใข้เข้ามา แล้วถามผมว่า คุณชื่ออะไร...?

แว๊ปแรกกะกวนตรีนหมอแล้วฮะ กะจะตอบว่าสมชาย

แต่ด้วยอะไรก็ไม่รู้ดลใจไห้ตอบชื่อจริงออกไป

รอดการโดนเฉาะหัวมาได้อย่างหวุดหวิด หลังจากนั้นเสียเวลาซ่อมร่างกายอยู่ 2 เดือน

ก่อนออกจาก รพ. คุณหมอเตือนว่า เลือดหายาก เป็นไปได้ให้บริจาคไว้บ่อย ๆ มันอาจได้ย้อนกลับมาช่วยเราเอง

หรือไปช่วยผู้อื่น หลังจากนั้นทุก 3 เดือน ถ้าไม่มีการกินยาประหลาด ๆ หรือเป็น โรคต่าง ๆ ผมจะไปบริจาคเสมอครับ

ไม่รู้ผมเป็นคนเดียวหรือเปล่า แต่หลังจากบริจาคซัก 1 สัปดาห์ มันจะสดชื่น ๆ แปลก ๆ ร่างกายจะแข็งแรงมากเลย

เป็นอะไรที่ชอบนะฮะ นที่ไม่เคยลอง ลองดูฮะรู้สึกดีเหมือนไม่ใช่วันนั้นของเดือนเลยฮะ

[iMMiJunK]

เป็นอะไรที่ชอบนะฮะ นที่ไม่เคยลอง ลองดูฮะรู้สึกดีเหมือนไม่ใช่วันนั้นของเดือนเลยฮะ
[/b]

ตกลงเพศไหนกันอะคะเนี่ย อิอิ มีประจำเดือนจิงหรอ

ก็บริจาคมาแล้วสามครั้งอ่าค่ะ ปีละครั้ง

รู้สึกดีจริงๆ เหมือนที่ทุกท่านบอก

ตอนนี้ก็อายุยังไม่มาก (สรุปเอาว่าเองยังเด็ก อิอิ ) ก็คงจะบริจาคเรื่อยๆ น่ะค่ะ

ทำแล้วสบายใจดี เหมือนร่างกายก็สดชื่นหลังบริจาคด้วย

[herkac]

เห็นกระทุ้นี้ปั๊บ...รีบเปิดกระเป๋าตังส์หยิบบัตรบริจาคโลหิตของตัวเองออกมาดู...เพิ่งบริจาคไปได้แค่ 23 ครั้งเองรึนี้..

ปกติจะเก็บบัตรติดตัวไว้ตลอดประมาณว่ามีโอกาสผ่านโรงพยาบาล หรือ ศูนย์บริจาคโลหิต ที่ไหน ถ้ากำหนดครพ ก็จะเข้าไปบริจาคประจำ..

เมื่อก่อนจะบริจาคแค่โลหิตธรรมดา...ลงไปนอนประมาณสักครู่ให้ได้โลหิตตามที่คุณหมอต้องการ...ใช้เวลาไม่นาน...เจ้บไม่นาน..

แต่ครั้งแรกที่ได้มีโอกาสบริจาคเกร็ดเลือด...มันทำให้รู้ว่า...การรับ....มันมีค่าแค่ไหน..

คนที่บริจาคเกร็ดโลหิตจะต้องนอนให้เข็มจิ้มเส้นเลือดเป็นเวลานานมาก....ประมาณ 1-2 ชั่วโมงได้มัง

15-นาทีผ่านไป...ความเจ็บจะเริ่มเพิ่มขึ้น..เพราะเส้นเลือดเริ่มช้ำ...แต่ก็ต้องทนกดลูกบอลต่อไป...

30 นาทีผ่านไป...เริ่มเห็นความเจ็บปวดเป็นเรื่องธรรมดา..ของชีวิต...

1ชั่วโมง..ผ่านไปเริ่มรู้ว่า..ร่างกาย เลือดเนื้อ..มันแค่องค์ประกอบทำให้เกิดชีวิต.....


...ก่อนคุณหมอจะเดินมาหยุดเครื่องปั๊มโลหิต....ทำให้คิดว่า..โลหิตของเรามีค่ากับคนอื่นมากจริง ๆ ..

..
ขอให้ผู้ที่บริจาคโลหิตได้รับกุศลผลบุญ..มีจิตใจ ร่างกายที่แข็งแรง..เพื่ออยู่กับคนที่เรารักตลอดไป

ขอให้ผู้ที่ได้รับโลหิต.....โปรดจงมีชีวิตอยู่ให้คุ้มกับที่ได้รับโลหิตนั้นมา..

สุกท้าย..รัก CITEC จังเลย

[error_rp]

ผมบริจาคในวันเกิดนะครับเกือบทุกปีเลย ไปที่ รพ.ศิริราช

[zizoufc]

ผมเป็นคนนึงที่ไม่ค่อยจะได้สร้างหรือทำประโยชน์อะไรให้สังคมสักเท่าไหร่
ตอนแรกที่จะบริจาค ยอมรับเลยครับว่าโคดกลัว กลัวเจ็บ กลัวเลือดจาง
กลัวติดเอดส์(ว่าไปนู้น) เอาเป็นกลัวมันซะทุกอย่าง
แต่พอได้ลองบริจาคไปครั้งแรกรู้สึกดีมากเลยครับ เหมือนว่าตัวเราเองได้ทำประโยชน์เล็กๆให้สังคม รวมทั้งได้ทำบุญให้ผู้ที่ต้องการจริงๆด้วยครับ

ผมว่าการทำบุญให้กับผู้ที่ต้องการ หรือขาดแคลนจริงๆ ซึ่งเราทำโดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนนั้น
รู้สึกดึมากๆ บางครั้งรู้สึกดีกว่าไปทำบุญที่วัดซะอีก

ถ้าการทำบุญคือความสุขใจแล้ว สำหรับผมการบริจาคเลือด ทำให้ผมมีความสุขมากกว่าการใส่ซองผ้าป่าอีกครับ

ปล.ตอนนี้ที่สภากาชาดไทย มีรับบริจาคอวัยวะด้วยนะครับ ซึ่งผมก็เป็นสมาชิกกับเค้าแล้วเหมือนกันคับ