มีเด็กน้อยคนหนึ่งที่สีหน้าแสดงอารมณ์ไม่ค่อยจะดีนัก >>>> >>>>พ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขา 1 ถุง >>>> >>>>และบอกกับเขาว่า ”ทุกครั้งที่เขารู้สึกโมโห หรือโกรธใครสักคน >>>> >>>>ให้ตอกตะปู 1 ตัวเข้าไปกับรั้วที่หลังบ้าน” >>>> >>>> >>>>วันแรกผ่านไป เด็กน้อยคนนั้นตอกตะปูเขาไปที่รั้วหลังบ้านถึง 37 ตัว >>>> >>>>และก็ค่อย ๆ ลดจำนวนลงเรื่อย ๆ >>>> >>>>ในแต่ละวันที่ผ่านไป ก็ลดจํานวนลง น้อยลง น้อยลง >>>> >>>>เพราะเขารู้สึกว่า การรู้จักควบคุมอารมณ์ของตนเองให้สงบ >>>> >>>>ง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ >>>> >>>>และแล้ว หลังจากที่เขาสามารถควบคุมตนเองได้ดีขึ้นใจเย็นมากขึ้น >>>> >>>>เขาจึงเข้าไปพบกับพ่อ และบอกกับพ่อของเขาว่า >>>> >>>>เขาสามารถควบคุมอารมณ์ตนเองได้แล้ว >>>> >>>>ไม่มุทะลุเหมือนแต่ก่อนที่เคยเป็นมา >>>> >>>>พ่อยิ้ม และบอกกับลูกชายของเขาว่า >>>> >>>>”ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงเจ้าต้องพิสูจน์ให้พ่อรู้ >>>> >>>>โดยทุกๆ ครั้งที่เขาสามารถควบคุมอารมณ์ฉุนเฉียวของตนเองได้ >>>> >>>>ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้าน 1 ตัว ทุกครั้ง” >>>> >>>> >>>>วันแล้ววันเล่า เด็กน้อยคนนั้นก็ค่อยๆ ถอนตะปูออก >>>> >>>>ทีละตัว จาก 1 เป็น 2 .... จาก 2 เป็น 3 >>>> >>>>จนในที่สุดตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออก จนหมด >>>> >>>>เด็กน้อยดีใจมากรีบวิ่งไปบอกกับพ่อเขาว่า >>>> >>>>“ฉันทำได้ ในที่สุดฉันก็ทำจนสำเร็จ !!” >>>> >>>> >>>>พ่อไม่ได้พูดอะไร >>>> >>>>แต่จูงมือลูกของเขาออกไปที่รั้วหลังบ้าน >>>> >>>>และบอกกับลูกว่า “ทำได้ดีมาก ลูกพ่อ >>>> >>>>และเจ้าลองมองกลับไปที่รั้วเหล่านั้นสิ >>>> >>>>เจ้าเห็นหรือไม่ว่า รั้วนั้นมันไม่เหมือนเดิม >>>> >>>>ไม่เหมือน..กับที่มันเคยเป็น >>>> >>>>จำไว้นะลูก >>>> >>>>เมื่อใดก็ตามที่เจ้าทำอะไรลงไปโดยใช้อารมณ์ >>>> >>>>สิ่งนั้นมันจะเกิดเป็นรอยแผล >>>> >>>>เหมือนกับการเอามีดที่แหลมคมไปแทงใครสักคน >>>> >>>>ต่อให้ใช้คำพูด ว่า “ขอโทษ” สักกี่หน >>>> >>>>ก็ไม่อาจลบความเจ็บปวด >>>> >>>>ไม่อาจลบรอยแผลที่เกิดขึ้นกับเขาคนนั้นได้ >>>> >>>> >>>>ฉันใดก็ฉันนั้น “กับเพื่อน” .. >>>> >>>>เพื่อนเปรียบเสมือน อัญมณีอันมีค่าที่หายาก >>>> >>>>เป็นคนที่ทำให้เรายิ้ม >>>> >>>>เป็นคนที่คอยให้กำลังใจ และยินดีเมื่อเราพบกับความสำเร็จ >>>> >>>>เป็นคนที่คอยปลอบใจเราเมื่อยามเศร้า ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรา >>>> >>>>และจริงใจกับเราเสมอ ... แสดงให้เขาเห็น >>>> >>>>ว่าเราห่วงใยเขามากแค่ไหน >>>> >>>>และระวังสิ่งที่เราทำไป ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการกระทำ >>>> >>>> >>>>และจงจดจำไว้เสมอว่า " คำขอโทษ " >>>> >>>>ไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เราหรือไม่ก็ตาม >>>> >>>>แต่สิ่งที่มันเกิดขึ้น คือ >>>> >>>>รอยร้าวที่เขาคงไม่อาจลืมมันได้ ...... ตลอดไป” >>>> >>>>หวังว่านิทานนี้คงช่วยให้พวกเรา >>>> >>>>อยู่ร่วมกัน ทำงาน ร่วมกัน คบกัน >>>> >>>>ด้วยความรู้สึกที่ดีต่อกันขึ้นเรื่อยๆ >>>> >>>>ตลอดไป..... >>>> >
