เครดิต 2bbit
ตอน เวรกรรม
สมถึก สมทุย สมเทิ่ง สามสหายมีโอกาสได้เดินทางไปเที่ยวป่าแถบทวีปแอฟริกา
แต่คราวนี้ทั้งสามหลงป่าลึกมาก!!! และบังเอิญไปเจอชาวป่าเผ่าหนึ่ง
ซึ่งหัวหน้ามีลูกสาวอยู่นางหนึ่ง เธองามมาก...
ชาวเผ่าก็อุ้มชูเลี้ยงดูสามหน่ออย่างเป็นมิตร จนวันที่เจ็ดลูกสาวเจ้าของเผ่า
เดินเข้าไปหาพ่อด้วยน้ำตานองหน้า พร้อมบอกกับพ่อว่าได้เสียตัวให้หนุ่มต่างถิ่นเสียแล้ว
"กับเจ้าคนไหน!!" พ่อถามด้วยน้ำเสียงกราดเกรี้ยว
"ทั้งสามคนเลยค่ะ" ผู้เป็นพ่อถึงกับหูอื้อตาลาย ควันออกหู
"ไปตามเจ้าสามคนนั้นมาพอข้า ข้าจะลงโทษมัน!!!"
พอสามหนุ่มมาถึงก็จัดการสั่งให้ทั้งสามเข้าไปในป่า แล้วหาผลไม้อะไรก็ได้มาคนละสิบผล
สมถึกได้ส้มกลับมา หัวหน้าเผาก็สั่งให้เอายัดเข้ารูทวารของตัวเอง สมถึกก็จัดการยัด
จนถึงลูกที่สามก็ยัดเข้าไม่ได้
หัวหน้าเผ่าสั่งให้เอามันไปแขวนคอ!! (เสร็จไปหนึ่ง)
สมทุยได้นำสตอเบอร์รี่กลับมาก็จัดการยัดเข้ารูทวารของตัวเอง เรื่อยๆ...
จนถึงลูกที่ 9 ผ่านไปกำลังจะยัดลูกที่ 10 แต่ดันเผลอหัวเราะก๊าก!!! ออกมา
ทำให้ลูกสตอเบอร์รี่ที่ยัดอยู่ก่อนกระเด็นหลุดออกมา (เสร็จไปอีกหนึ่ง)
"เอามันไปแขวนคอ"
สมทุยกลายเป็นวิญญาณไปพบกับสมถึกผีรุ่นพี่
"ทำไมแกถึงโดนแขวนคอหวะสมทุย" สมถึกข้องใจแค่สตอเบอร์รี่ 10 ลูกเอง
สมทุยจึงตอบว่า "ก็เกือบจะรอดแล้วล่ะ แต่ตอนพยายามอยู่นั้นก็เหลือบมองไป
เห็นเจ้า สมเทิ่งเดินถือ "ทุเรียน" มาก็เท่านั้นแหละ ข้าก็กลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่หวะ!!!!"
*ถ้ามีเวลาจะมา Post ให้ฮ้า
(ถ้าพิมพ์ตกๆอย่าว่ากันนะรีบพิมพ์ไปหน่อย)
ตอน ขอบริจาค
โรงพยาบาลแห่งหนึ่งประกาศรับบริจาค"สเปริ์ม"และโรหิต ในแถวที่บริจาคน้ำอสุจิ
อสุเจตน์สังเกตเห็นว่าข้างหลังของเขาเป็นสุภาพสตรีสาวสวยอนงค์หนึ่ง จึงเอ่ยปากถามว่า
"เอ่อ...คุณครับ คุณต่อแถวผิดหรือเปล่าครับ บริจาคเลือดต้องไปแถวโน้นนะครับ"
สาวงามไม่ตอบแต่พยักหน้าแล้วยืนนิ่ง
อสุเจตน์จึงบอกย้ำ
"แถวนี้บริจาคสเปิร์มนะครับ"
สาวงามพยักหน้า แต่ก็ยังไม่ยอมออกจากแถวไปไหน อสุเจตน์สงสัยนักจึงกระซิบถาม
"ขอโทษครับคุณผู้หญิง... แล้งคุณจะเอาสเปิร์มจากไหนมาบริจาคล่ะครับ"
สาวงามไม่ตอบ แต้ชี้ที่ปากของเธอ
อสุเจตน์....!!!!!!
ตอน ฝันไป
กลางดึกคืนหนึ่ง นายขยัน ซอยยิบ ได้ฝันไปว่าเขากลายเป็นเด็ก เขาและเพื่อนๆ ชวนกันเข้าไปเล่นในป่า
แล้วเจอรวงผึ้งที่กิ่งไม้ พวกเขาเห็นว่าไม่มีผึ้งหากมีแต่น้ำผึ้งเยิ้มอยู่ที่รัง เด็กชายขยัน ซอยยิบ จึงเอานิ้วไปจิ้มน้ำผึ้ง
แล้วก็ใส่ปากดูดอย่างเอร็ดอร่อย
ทันใดนั้นเขาก็สะดุ้งตื่น!!! เมื่อรู้สึกตัวว่าถูกตีมือดังเผียะ!!
เขาเพิ่งรู้ตัวว่าฝันไป เมื่อภรรยาส่งเสียงอู้อี้อยู่ในความมืด
"จะทำอะไรก็ทำทีซิพี่ จิ้มดูด จิ้มดูดอยู่ำได้"
นายขยัน ซอยยิบ...!?!?!?
ตอน อะไรกันเนี่ย
คุณยายคนหนึ่งเดินไปพบแพทย์ที่คลินิกนิรนาม บอกหมอด้วยอาการขวยอาย
"ดิฉันผายลมตลอดเวลาเลย ยังดีที่ไม่มีกลิ่น แล้วเสียงก็ไม่ดัง
แต่รู้สึกแปลกๆ กับอาการอย่างนี้"
คุณหมอเขียนใบสั่งยาให้และกำชับว่า
"กินยาให้ครบตามกำหนด แล้วอีกสามวันกลับมาพอผมนะครับ"
วันที่สองคุณยายคนเดิม เดินหน้าบอกบุญไม่รับมาหาหมอและต่อว่าหมอทันที
"หมอให้ยาอะไรกินไม่ดีเลย อาการแย่หนักกว่าเดิม ผายลมตลอดเวลา กลิ่แรง
ทั้งๆ เมื่อก่อนไม่มี แต่ยังดีนะที่ไม่มีเสียง"
คุณหมอเอื้อนเอ่ยด้วยอาการยิ้มมุมปาก
"คุณยายครับ ตอนนี้อาการไม่ได้กลิ่นของยายดีขึ้น แต่เรายังต้องรักษาอาการ
หูตึงกันอีกครับ"
ตอน ไม่ช่วยกันเล้ย!
สมทึ่มหลังจากเลิกงานก็รีบกลับบ้านตามปกติ พอถึงบ้านก็ได้ยินภรรยาร้องลั่นอยู่บนชั้นสอม
จึงรีบวิ่งขึ้นไปดู พบภรรยานอนร่างกายเปลือยเปล่าล่อนจ้อนนอนอยู่บนเตียง เม็ดเหงื่อผลุดพรายเต็มตัว
"ที่รักไม่สบายหรือเปล่า แล้วทำไมนอนแก้ผ้าล่ะ" สมทึ่มถามด้วยความห่วงใย
"ฉันเหนื่อยแทบขาดใจ" เมียพูดเสียงสั่นเครือ~
ได้ยินดังนั้นสมทึ่มรีบเดินลงไปชั้นล่างเพื่อโทรศัพท์เรียกรถพยาบาล
"พ่อๆ!!!" เจ้าลูกชายตัวเล็กวิ่งมาหน้าตาตื่น "ผม... ผม... (อาการเหนื่อย)
ผมเห็นลุงแหลมเพื่อนพ่อนั่งแก้ผ้าอยู่ตรงระเบียงหลังบ้านแน่ะพ่อ"
สมทึ่มได้ยินดังนั้น ถึงกับโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงรีบไปที่ระเบียงหลังบ้าน
แล้วต่อว่าต่อขานเพื่อนเป็นการใหญ่
"ไอ้บ้าเอ๊ย!!... เมียข้ากำลังจะตายแต่เอ็งกลับมานั่งแก้ผ้าหลอกเด็กอยู่ได้ยังไงหวะ"
ไอ้หนุ่มนายหนึ่งหลงป่าอยู่นาน ในที่สุดเขาก็ไปเจอบ้านกลางป่าหลังหนึ่ง หลังจากเคาะประตูเขาก็พบกับเจ้าของบ้านซึ่งเป็นชายแก่ชาวจีนเครายาว
“ผมหลงทางน่ะครับ” ไอ้หนุ่มโอดครวญ “ขอผมพักด้วยสักคืนนะครับ”
“ได้” ชายแก่ตอบ “แต่มีเงื่อนไขอย่างหนึ่ง ถ้าเจ้าแตะต้องลูกสาวข้าแม้เพียงปลายเล็บ เจ้าจะต้องพบกับการลงทัณฑ์ ซึ่งร้ายกาจที่สุด 3 สิ่ง”
ไอ้หนุ่มรับคำ
ก่อนอาหารค่ำ ลูกสาวเจ้าของบ้านก็ลงมาจากห้องนอน เธอเป็นสาวน้อยหน้าตาสะสวยแถมยังหุ่นดีอีกต่างหาก และแน่นอน เนื่องจากเธอไม่มีโอกาสเจอหนุ่มๆมากนัก เธอจึงปิ๊งไอ้หนุ่มทันทีและแอบมองเขาตลอดมื้อค่ำนั้น ไอ้หนุ่มก็เช่นเดียวกัน แต่เนื่องจากไอ้หนุ่มยังจำคำเตือนของชายแก่ได้ เขาจึงต้องทำไม่สนใจเธอถึงแม้จะรู้สึกเสียดายมากก็ตาม
ในคืนนั้นเอง ไอ้หนุ่มไม่อาจทนทานต่อความเย้ายวนใจของสาวน้อยนางนั้นได้ เขาจึงแอบไปเคาะประตูห้องเธอ ตลอดคืนนั้นไอ้หนุ่มพยายามทำทุกอย่างอย่างระมัดระวังและเงียบเชียบที่สุดเพื่อที่ชายแก่เจ้าของบ้านจะไม่ตื่นขึ้นมา จนเกือบรุ่งเช้าเขาจึงคลานกลับไปยังห้องของตนเองอย่างเหนื่อยอ่อนแต่เปี่ยมด้วยความสุข
เขาตื่นขึ้นในตอนสายรู้สึกถึงแรงกดทับบนหน้าอก เมื่อลืมตาขึ้นเขาพบหินก้อนใหญ่ก้อนหนึ่งวางทับอยู่บนหน้าอกพร้อมกระดาษแผ่นหนึ่งซึ่งเขียนว่า
“การลงทัณฑ์อย่างที่ 1: หินใหญ่บนหน้าอก”
“อืม... หมูจริงๆ” ไอ้หนุ่มคิดในใจ “ถ้าไอ้นี่เป็นเรื่องที่ร้ายกาจที่สุดของตาแก่นั่น ดูท่าเราจะสบายใจได้เลย”
เขายกก้อนหินขึ้น เดินไปที่หน้าต่างแล้วทุ่มมันออกไป ในขณะนั้นเองเขาก็เห็นกระดาษแผ่นที่สองติดอยู่ที่หน้าต่าง
“การลงทัณฑ์อย่างที่ 2: หินผูกไว้กับอัณฑะข้างซ้าย”
ด้วยความตกใจเขาก้มมองลงไป พบว่าเชือกเกือบจะตึงแล้ว เขาตัดสินใจฉับพลันว่ากระดูกหักสักสองสามชิ้นยังดีกว่าถูกตอน เขาจึงกระโดดตามหินลงไป ขณะที่กำลังร่วงหล่นลงไปเขาก็เห็นกระดาษแผ่นที่สามอยู่ที่พื้นเขียนตัวโตเบ้อเริ่มว่า
“การลงทัณฑ์อย่างที่ 3: อัณฑะข้างขวาผูกติดกับขาเตียง”
ขอมั่งละกันนะ
มีผูชายคนนึง เขามีความผิดปกติ ของร่างกายอย่างนึง
ซึ่งไอ้ความผิดปกตินี้เป็นเรื่อง ที่เขาค่อนข้างจะภูมิใจมันมาก
วันนึงเขาไปเข้าห้องน้ำสาธารณะ แห่งนึง ระหว่างทำภารกิจส่วนตัวนั้น
เขาก็เหลือบมองคนข้างๆ และถามคำถามนึงขึ้นมาว่า (ผมขอแทนชื่อเขาว่านาย อ และกัน)
อ : พี่ๆ พี่เชื่อเหลือป่าวว่า เรา 2 คนมีไข่รวมกัน 5 ใบ
ชายคนข้างๆ : ไม่เชื่ออะ เป็นไปได้ไง น้องอย่ามาโกหกกันดีกว่า
อ : อ่ะ พี่ไม่เชื่อใช่ไหมงั้นดูนี่สิ (เขาพูดพร้อมกับ ให้ดูความน่าภูมิใจของเขา)
ชายคนข้าง : โอ้โห ! ! เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นนะเนี่ย เป็นไปได้ไงวะเอ็งมีไข่ 3 ใบเชียวรึ
วันต่อมานาย อ ก็ไปเข้าห้องน้ำสาธารณะ อีกและก็ได้ทำเช่นเคยกับคนข้างๆ
อ : พี่ๆ พี่เชื่อเหลือป่าวว่า เรา 2 คนมีไข่รวมกัน 5 ใบ
ชายคนข้างๆ : เฮ้ยจริงดิ เป็นไปได้ไงวะ แสดงว่า อย่างนั้นเองก็มีไข่ แค่ใบเดียวนะสิ
