ก้อนอิฐที่ไม่เข้าที่สองก้อน

เรื่องนี้ผมบังเอิญพบตอนที่ผมกำลังหาข้อมูลรายงานอยู่ อ่านแล้วประทับใจมากครับ

ให้ข้อคิดประมาณว่า อย่ามองใครเพียงด้านเดียว ให้มองทุกๆด้านแล้วเราจะเห็นทั้งข้อดี ข้อเสีย คุณและโทษของสิ่งต่างๆ


*****
ในหนังสือ ชวนม่วนชื่น ของ พระอาจารย์พรหม เรื่องเริ่มจากที่ท่านเป็นชาวอังกฤษ เดินทางมาบวชในประเทศไทย

อยู่ ที่ภาคอีสาน ท่านเล่าว่า วัดที่ท่านอยู่ยากจน ต้องทนงานก่อนสร้างกันเอง ท่านได้ก่อนกำแพงด้านหนึ่งของวัดขึ้นมา ทำอย่างตั้งใจจนเมื่อ

สำเร็จ ท่านก็มองเห็นอิฐสองก้อน ที่วางไม่เข้าที่ ทำมุมดูน่าเกลียดกว่าอิฐก้อนอื่นๆ ทีเรียงเป็นระเบียบดูสวยงาม ท่านจะรื้ออิฐก้อนนั้นออก

ก็ทำไม่ได้แล้ว ปูนแข็งแล้ว ท่านไปขออนุญาตเจ้าอาวาส เพื่อทุบกำแพงนี้ทิ้งแล้วสร้างใหม่ เจ้าอาวาสก็ไม่อนุญาต ทำให้กำแพงนี้ยังอยู่ต่อ

ไป อาจารย์พรหมท่านก็มองเห็นแต่เจ้าอิฐที่น่าเกลียดสองก้อนนี้ทุกครั้งที่เดิน ผ่าน เวลามีคนมาเยียมชมวัด ท่านก็จะพยายามเลี่ยงไม่พา

มาที่กำแพงด้านนี้ เพราะอายที่กำแพงที่ท่านก่อ มีอิฐที่ไม่เข้าที่สองก้อน จนหลายเดือนผ่านไป มีคนที่เข้ามาเยี่ยมชมวัด เดินผ่านมา

แล้วบอกกับท่านอาจารย์ว่า "กำแพงนี้สวยดี" อาจารย์พรหม ท่านก็ถามกลับไปว่า" คุณมองไม่เห็นอิฐที่ไม่เข้าที่สองก้อนหรือ" คนที่มา

เยียมชมบอกว่า"เห็น แต่มีอิฐที่ก่อได้สวยงาม998ก้อนนี่ ไม่เข้าที่เพียงสองก้อน" นั่นคือสิ่งที่ทำให้ท่านอาจารย์พรหมท่านมองเห็นก้อนอิฐที่

สวยงามก้อนอื่นๆ ในรอบหลายๆเดือน พระ อาจารย์กล่าวว่า"ก่อนหน้านี้ตาของอาตมามือบอดต่อสิ่งอื่นๆทั้งหมด อาตมาจึงไม่อาจทนมอง

กำแพงนั้นได้ และไม่ต้องการให้ผู้อื่นได้เห็นฯลฯ .. เมื่ออาตมาสามารถเห็นอิฐดีๆแล้ว กำแพงนั้นก็ไม่น่าเกลียดอีกต่อไป เดี๋ยวนี้กำแพงนั้นก็

ยังคงอยู่ แม้เวลาผ่านไป20ปีแล้ว อาตมาเองก็ลืมเสียแล้วว่า เจ้าก้อนอิฐไม่ดีสองก้อนนั้นมันอยู่ตรงไหน"


มนุษย์ เราสักกี่คนที่ตัดสัมพันธ์หรือหย่าร้างเพียงเพราะเขาเพ่งมองเห็นแต่"อิฐที่ ไม่ดีสองก้อน"ที่อยู่ในตัวคู่ชีวิตของเขา พวกเรากี่คน

ที่เคยรู้สึกท้อแท้สิ้นหวังจนอาจจะเคยคิดฆ่าตัวตายเพียงเพราะเรา มองเห็นแต่"อิฐที่ไม่ดีสองก้อน"ในตัวเราทั้งๆ ที่ความเป็นจริงมี"อิฐที่ดีและ

อิฐที่ดีจนไม่มีที่ติ"มากมายอยู่เคียงข้าง ส่วนที่บกพร่อง ไม่ว่าจะมองไปทางข้างบน ข้างล่าง ข้างซ้าย ข้างขวา เพียงแต่เรามองไม่เห็นมันเท่านั้น

แทนที่จะเห็นสิ่งดีๆที่มี อยู่ สายตาเรากลับเพ่งมองจดจ่อเฉพาะสิ่งที่ผิดพลาด ทั้งหมดที่เราเห็นมีแต่สิ่งผิดพลาด จนเราคิดอยากจะทำลายมันทิ้ง

เสีย ที่น่าเศร้า คือหลายครั้งหลายหน เราได้ลงมือทำลาย"กำแพงที่ดี"นั้นไปจริงๆ

เรา ทุกคนย่อมมี"ก้อนอิฐที่ไม่เข้าที่เข้าทางสองก้อน" แต่ละคนก็ย่อมมี"ก้อนอิฐที่ดีจนไม่มีที่ติ"จำนวนมากมายกว่าข้อบกพร่องหลาย เท่า

เมื่อเรามองเห็นมันแล้ว สิ่งต่างๆก็ดูจะไม่เลวร้ายนัก ไม่เพียงเราสามารถอยู่กับตัวเองและข้อผิดพลาดบางประการของเราอย่างสงบสุข แล้ว

เรายังสามารถมีความสุขกับการใช้ชีวิตร่วมกับสามีหรือภรรยาของเราด้วย

ถ้า เพียงแต่เราจะเลิกมองจดจ้องอยู่เฉพาะแต่ข้อผิดพลาดในตัวสามีหรือภรรยา และในชีวิตทั่วๆไปอาจจะกลับกลายเป็น"ลักษณะพิเศษเฉพาะ

ตัว"ที่จะเพิ่มคุณค่า ให้แก่ชีวิตเรา

สรุปง่ายๆ ตามมุมมองของผมนะคับ



คนเราทุกคน ย่อมมีทั้งด้านดีและไม่ดี ด้านไม่ดี มักปะปนอยู่ในด้านดีของเรา ถ้าหากเรานั้นพยายามจะเก็บซ่อน หรือไม่สนใจด้านที่ไม่ดีของตัวเราเอง ก็เท่ากับว่า เราปิดบังด้านดีๆ ของตัวเราไว้เช่นกัน


แต่เมื่อไหร่ที่เรายอมรับ ได้ด้านที่ไม่ดีของตัวเองได้ และกล้าที่จะเผชิญกับมัน วันนั้น ก็จะเป็นวันที่ เราสังเกตเห็นด้านดีๆ ของตัวเอง(อย่างน้อยเราก็เป็นคนนึงที่กล้ายอมรับความจริง)



คนเราทุกคน ไม่มีใครที่จะดีไปทุกด้าน หรือแย่ไปทุกด้าน ทุกคนย่อมมีหลายๆด้าน หลายๆมุม ปะปนกันไปทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับว่า เราจะยอมรับมันได้รึเปล่า






ขอบคุณสำหรับบทความดีๆครับ
นิว